این بسته‌بندی غذایی کاغذی با پوشش زیستی قابل‌کمپوست برای کاربردهای غذایی که نیازمند حفاظت در مقابل چربی و اکسیژن هستند، طراحی شده است. این محصول با استفاده از افزودنی‌های زیستی و قابل‌کمپوست Solus از شرکت Eastman و پلیمر BioPBS، یک لایه پوشش نازک بر روی کاغذهای پایه مقاوم (کاغذی که برای استفاده در بسته‌بندی‌هایی که نیاز به مقاومت بیشتر در برابر رطوبت، چربی، و اکسیژن دارند) و قابل‌کمپوست UPM ایجاد می‌کند. این ویژگی موجب می‌شود که محصول بتواند به‌راحتی در زنجیره‌های بازیافت فیبری قرار گیرد و آن را به راحتی با دیگر کاغذها و محصولات فیبری در سیستم‌های بازیافت ترکیب کرد تا برندها امکان استفاده از بسته‌بندی‌های پایدارتر را داشته باشند.

  • با توجه به ویژگی‌های این محصول، آیا می‌توان گفت که این فناوری گامی بزرگ در جهت جایگزینی بسته‌بندی‌های پلاستیکی با گزینه‌های پایدارتر است؟

‏ UPM اعلام کرده: این راه‌حل جدید با پوشش زیست‌پلیمری، گزینه‌ای نو برای بسته‌بندی مواد غذایی حساس، از جمله مواد خوراکی و شیرینی ها تا محصولات گوشتی که در بخش غذاهای یخچالی سوپر مارکت ها نگه داری می شوند، می باشد.

این محصول توانسته است تاثیر افزایش‌دهنده موانع محافظتی کاغذهای پایه مقاوم UPM Solide Lucent و UPM Prego را تقویت کرده و عملکردی به‌دست آورد که اجزای منفک کاغذ قادر به دستیابی به آن نیستند. علاوه بر این، قابلیت سیل حرارتی بالایی (Sealability) دارد و در حالت تا شده نیز موانع محافظتی خود را حفظ می‌کند، که این ویژگی آن را برای بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر نیز مناسب می‌سازد. همچنین این فناوری با تجهیزات متداول پوشش اکستروژن LDPE (پلی‌اتیلن با چگالی پایین) سازگار است و نیازی به سرمایه‌گذاری اضافی ندارد.

  • چه موانعی ممکن است بر سر راه گسترش استفاده از این نوع بسته‌بندی‌ها وجود داشته باشد؟

طبق گفته UPM، یکی از چالش‌های سنتی در ترکیب پوشش‌های اکستروژن با کاغذ، به‌ویژه با پوشش‌های زیست‌پایه یا قابل‌تجزیه، چسبندگی پوشش (Coating) به کاغذ است، که این محصول جدید مشکل را حل کرده است.

‏Eastman اعلام کرده که «از طریق همکاری با UPM، راه‌حل‌های بسته‌بندی فیبری متنوع و قابل‌کمپوست ارائه کرده که با تجهیزات پوشش اکستروژن به خوبی سازگار است. افزودنی Solus از Eastman باعث کاهش ضخامت پوشش، کاهش مصرف پلاستیک و امکان بازیافت بسته‌بندی غذایی می‌شود. این افزودنی‌ها نقش مهمی در پیشرفت بسته‌بندی‌های کاغذی مقیاس‌پذیر و پایدار برای برندها ایفا کرده‌اند.»

این بسته‌بندی جدید برای قابلیت بازیافت براساس روش PTS (PTS-RH 021/97 دسته II) تأیید شده و اجزای آن برای کمپوست‌پذیری خانگی و صنعتی نیز تأییدیه دارند.

  •  با توجه به روندهای جهانی و پیشرفت‌های تکنولوژیکی، آینده بسته‌بندی‌های پایدار در ایران را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟

 

برای موفقیت در صادرات و دستیابی به بازارهای بین‌المللی، ضروری است که بسته‌بندی محصولات صادراتی ایران با استانداردهای اجباری کشورهای هدف سازگار باشد. کشورهای واردکننده معمولاً قوانین سخت‌گیرانه‌ تری برای بسته‌بندی کالاها اعمال می‌کنند که شامل استانداردهای زیست‌محیطی، بازیافت‌پذیری، و بهداشت و ایمنی می‌شود. اگر بسته‌بندی محصولات ایرانی با این الزامات مطابقت نداشته باشد، احتمال بازگرداندن محصولات و تحمیل هزینه‌های اضافی وجود دارد که به شهرت برند و موقعیت تجاری صادرکنندگان لطمه می‌زند.

 

به عنوان مثال، در اتحادیه اروپا، قوانین مشخصی برای کاهش استفاده از پلاستیک و الزام بازیافت‌پذیری بسته‌بندی وجود دارد. صادرکنندگان ایرانی باید از مواد زیست‌پایه و قابل بازیافت استفاده کنند تا با استانداردهای سبز این بازار هماهنگ شوند. همچنین، در برخی بازارها مانند آمریکا، رعایت استانداردهای بهداشتی و ایمنی مواد بسته‌بندی اهمیت ویژه‌ای دارد، که این امر نیازمند کنترل کیفیت دقیق و انطباق با معیارهای بهداشتی و نظارتی است.

 

سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه برای دستیابی به بسته‌بندی‌های سازگار با استانداردهای بین‌المللی و استفاده از فناوری‌های جدید مانند پلیمرهای زیست‌پایه، کاغذهای مقاوم با موانع چربی و اکسیژن، و پوشش‌های قابل‌کمپوست می‌تواند به ایران کمک کند تا بسته‌بندی‌هایی با کیفیت و مطابق با استانداردهای کشورهای هدف تولید کند.

 

آینده بسته‌بندی‌های پایدار در ایران به دلیل هم‌راستایی با روندهای جهانی و پیشرفت‌های تکنولوژیکی می‌تواند امیدوارکننده باشد. در سطح بین‌المللی، نیاز به کاهش زباله‌های پلاستیکی و توجه به مسئولیت زیست‌محیطی باعث رشد تقاضا برای مواد بسته‌بندی سازگار با محیط‌زیست شده است. ایران نیز با چالش‌هایی مانند محدودیت‌های منابع طبیعی، نیاز به کاهش ضایعات و حفظ محیط‌زیست روبرو است که می‌تواند انگیزه‌ای قوی برای توسعه بسته‌بندی‌های پایدار ایجاد کند.

 

از طرف دیگر، سیاست‌های تشویقی دولت برای کاهش استفاده از مواد پلاستیکی و توسعه زیرساخت‌های بازیافت در کنار حمایت از نوآوری‌های صنعت بسته‌بندی و مشارکت و همکاری با شرکت‌های بین‌المللی فعال در زمینه بسته‌بندی پایدار می‌تواند به انتقال فناوری و توسعه دانش بومی در این حوزه و تسریع استفاده از بسته‌بندی‌های پایدار کمک کند.

 

در نهایت، با توجه به اینکه مصرف‌کنندگان ایرانی نیز کم کم آگاه‌تر و حساس‌تر نسبت به مسائل زیست‌محیطی می‌شوند، تقاضا برای محصولات با بسته‌بندی‌های پایدار احتمالاً افزایش خواهد یافت، که می‌تواند مشوقی برای شرکت‌ها و تولیدکنندگان ایرانی جهت حرکت به سمت این نوع بسته‌بندی‌ها باشد.

  • چه نقش‌هایی برای اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنعت چاپ و بسته‌بندی ایران در توسعه این صنعت متصور هستید؟

 

در چندین حوزه کلیدی می توان به توسعه این صنعت کمک کرد که برخی از این حوزه‌ها شامل موارد زیر است:

 1. حمایت از استانداردسازی و انطباق با استانداردهای جهانی: 

اتحادیه می‌تواند با همکاری نزدیک با نهادهای ملی و بین‌المللی استاندارد، زمینه را برای اجرای مقررات جهانی و الزامات صادراتی فراهم کند. این اقدام به اعضا کمک خواهد کرد تا بسته‌بندی‌های خود را با معیارهای کیفی و زیست‌محیطی کشورهای هدف هماهنگ کنند و به صادرات پایدار دست یابند.

 2. افزایش آگاهی و آموزش در زمینه بسته‌بندی پایدار: 

با توجه به روندهای جهانی در کاهش مصرف پلاستیک و تمایل به مواد بازیافت‌پذیر، اتحادیه می‌تواند برنامه‌های آموزشی برای تولیدکنندگان برگزار کند. این دوره‌ها می‌تواند به توسعه بسته‌بندی‌های سازگار با محیط‌زیست، کاهش ضایعات و مدیریت بهینه منابع کمک کند.

 3. سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و استفاده از مواد و ابزار با ارزش افزوده بالا: 

اتحادیه می‌تواند با تشویق اعضا به سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند چاپ فتوکرومیک و ترموکرومیک، به افزایش ارزش افزوده و تمایز محصولات بسته‌بندی کمک کند. این فناوری‌ها که با تغییر رنگ در واکنش به نور یا دما فعالیت می‌کنند، تجربه‌ی مصرف‌کننده را بهبود داده و جذابیت محصولات را افزایش می‌دهند. همچنین با استفاده از فرایندهای تعاملی در چاپ بسته‌بندی، می‌توان استراتژی‌های فروش را براساس ویژگی‌های شخصی، جغرافیایی، فرهنگی، و دموگرافیکی مصرف‌کنندگان تنظیم کرد که در نهایت منجر به افزایش تقاضا و سودآوری بیشتر در بازارهای داخلی و بین‌المللی خواهد شد.

 4. تقویت نوآوری و همکاری در تحقیق و توسعه: 

با تمرکز بر تحقیق و توسعه، اتحادیه می‌تواند به عنوان رابطی میان صنعت و مراکز علمی و فناوری عمل کند. حمایت از پروژه‌های تحقیقاتی مرتبط با مواد نوآورانه، از جمله پلیمرهای زیست‌پایه و کاغذهای مقاوم، می‌تواند محصولات بسته‌بندی جدید و متنوعی را به بازار معرفی کند.

 5. ترویج صادرات و بازاریابی بین‌المللی: اتحادیه می‌تواند به معرفی محصولات ایرانی در بازارهای بین‌المللی کمک کند و با ایجاد بسترهای مناسب، اطلاعات لازم در مورد نیازهای بازارهای هدف و الزامات قانونی کشورهای واردکننده را در اختیار اعضا قرار دهد.

 6. لازم است به یک نکته مهم دیگر اشاره کنم، و آن اهمیت مشارکت فعال‌تر اعضا در فعالیت‌ها و مطالبات اتحادیه است. اعضا می‌توانند با توجه به شناخت عمیقی که از محیط کسب‌وکار خود دارند، نیازها و پیشنهادات راهبردی خود را با اتحادیه به اشتراک بگذارند. ارتباط نزدیک‌تر با اتحادیه، چه به‌صورت مجازی و چه حضوری، موجب آگاهی بیشتر اعضا از تحولات و اقدامات اتحادیه می‌شود و آنها را در مسیر ارزیابی‌ها و پژوهش‌های راهبردی اتحادیه تاثیرگذار می‌سازد. مشارکت اعضا می‌تواند نیروی محرکه‌ای برای دستیابی به اهداف بزرگ‌تر اتحادیه و ایجاد تغییرات مثبت در صنعت چاپ و بسته بندی کشور باشد.